Skip to main content

Διονύσιος Σολωμός


Ζάκυνθος 1798 – Κέρκυρα 1857

 

Ο Διονύσιος Σολωμός, πλούσιος και ορφανός από πατέρα ξεκινά τις σπουδές του το 1908, στην Ιταλία. Μετά τις πρώτες του σπουδές, γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Παβίας και συγχρόνως, παρακολούθησε μαθήματα φιλολογίας. Η εξυπνάδα και το πάθος του για μελέτη, σε συνδυασμό με την επαφή του με λόγιους Ιταλούς, τον βοήθησαν να κάνει τα αρχικά του βήματα στη λογοτεχνία, γράφοντας τους πρώτους του στίχους την ιταλική και λατινική γλώσσα. Επιστρέφοντας στη Ζάκυνθο, σε ηλικία 20 χρονών και βαθιά επηρεασμένος από τις φιλελεύθερες δημοκρατικές ιδέες που επικρατούσαν στη Ιταλία, τάχθηκε απευθείας εναντίων των Άγγλων που κυριαρχούσαν στα Επτάνησα και το 1817 υπέγραψε με άλλους φιλελεύθερους έκκληση προς τον βασιλιά Γεώργιο Β', η οποία αποσκοπούσε στο να γίνει το Σύνταγμα πιο δημοκρατικό. Αργότερα σε συνεργασία με άλλους φιλελεύθερους, τον Γ.  Τερτσέτη, τον Α. Μάτεση, τον Δ. Ταγιαπέρα, τον Κομιώτη κ.α, ίδρυσε Φιλολογική Λέσχη, με σκοπό την καλλιέργεια και τη διάδοση της ποίησης και γενικότερα, της λογοτεχνίας.

Με το ξέσπασμα, όμως, της επανάστασης της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821, ένιωθε την υποχρέωση να γράφει στην ελληνική δημοτική γλώσσα. Πρώτο του ελληνικό ποίημα, η «Ξανθούλα», το οποίο αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον Ζακυνθινό λαό. Τον Μάη του 1823 γράφει το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», το οποίο αποτελείται από 158 στροφές και περιγράφει τα κυριότερα γεγονότα του Αγώνα. Οι πρώτοι στίχοι του ποιήματος αποτέλεσαν τον εθνικό μας Ύμνο, και σε αυτούς εμφανίζεται η ελευθερία που ταυτίζεται απόλυτα με την Ελλάδα. Έτσι, ο Σολωμός θεωρήθηκε και αποτελεί μέχρι σήμερα τον εθνικό μας ποιητή. Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» μεταφράστηκε στα αγγλικά, στα γαλλικά και στα ιταλικά. 


Εν συνεχεία, ένα από τα κορυφαία του ποιήματα και πραγματικά περίτεχνο αριστούργημα της λογοτεχνίας, θεωρείται το ποίημα «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Το κορυφαίο αυτό δημιούργημα σχετίζεται με την μάχη των πολιορκημένων Μεσολογγιτών εναντίων των φυσικών και ψυχικών δυσκολιών, αλλά ταυτόχρονα, και στην ομορφιά της φύσης που ξυπνά τη λαχτάρα για ζωή, εντούτοις, και το φόβο ότι θα τη χάσουν. 

«Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε, στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει...»


"Κάθε φορά που σημειώνεται στη σκέψη μας κάτι φωτεινό, κάθε που δοκιμάζεται γενναίο βήμα προς τα εμπρός, το φως έρχεται και το βήμα γίνεται με το σύνθημα -Σολωμός- ... Και θα περάσουν τα χρόνια και οι καιροί και η Μούσα θα χτίσει στην Ελλάδα ναούς και λειτουργούς, θα βρει αγνότερους, πιο άξιους, πιο ξακουστούς κι ακόμα ο Σολωμός θα βρίσκεται στην κορυφή" - Κ. Παλαμάς (για τον Εθνικό μας ποιητή)



*Το αφιέρωμα στον Διονύσιο Σολωμό δημιουργήθηκε από το μέλος της ΕΦΕΝ,
Δέσποινα Χριστοφορίδου για την ΕΦΕΝ.
Λευκωσία, Ιούνιος 2011